Janine 17 december 1970
Bijna zestien
Je hart als vlag in top
klappert in de wind van je verlangen
je kleine scheepje opgetuigd
zeilend in de schemering
je koers nog onbepaald
een vrouw staat biddend op het strand
jij hoont de klippen
soms vaar je niet
maar bent de golven zelf
of heel de zee met alle vissen
je moeder op het land
bidt eb en vloed voor je behoud