De zevende hemel
Daar waar gevleugelde begrippen geriefelijk in luchtkastelen wonen. Daar waar geen spoor van kwaad kon doordringen. Daar waar liefde oppermachtig is.
Gelukzaligheid en verliefdheid worden bij binnenkomst over ieder mens en dier en zelfs over de mosjes uitgestort. De mosjes gloeien ervan.
Heel soms vielen daar vonkjes van op aarde en kregen de mensen voor een paar tellen het gevoel dat ze al in die zevende hemel vertoefden. Heel even een kijkje in de toekomst van vrede en geluk. Onuitwisbare herinneringen die met dankbaarheid op aarde bewaard bleven.
De goden Roe Ach zorgen voor inspiratie in een oneindige hoeveelheid. De godinnen She Gina bezielen de geest van alles.
De creativiteit viert hoogtij daar in die zevende hemel en bij elke binnenkomer komen er facetten bij. De één nog mooier dan de ander. Omdat iedereen mag bijdragen met het vlammetje, het goddelijke vonkje dat ze bij zich dragen.
De bossen groeien uitbundig. De watervallen zorgen voor verkoeling en de vergezichten zijn van een goddelijke schoonheid.
De grote blauwe nachtvogels zullen aan het eind van hun lange goede leven zeker daar in de zevende hemel terechtkomen.
Maar dat weten ze nog niet. Nu moeten ze hun uiterste best doen met alle helpers om de vergiftigde bron te genezen van de haat.
Net als de mensen van goede wil. Het komt wel goed, zingen de engelen van de zeven de hemel. Het komt wel goed. Het kan lang duren, dus geduld, maar het komt wel goed.