Voorop lopen
Waarom zou iemand nou zo graag voorop lopen? Dat vind ik iets voor vèrpissertjes zoals Trump en Poetin. En onze rotte Rutte. Om die laatste moet ik echt hard lachen. Dat kleine waterlandje met getetter van belangrijk en ondertusen veel geschreeuw en weinig wol.
Ik maak me kleine zorgen over mijn beeldige gasfornuis, zou ik dat kunnen laten ombouwen opdat ik niet medeplichtig blijf aan de ramp van schuddende huizen in Groningen? En de centrale verwarming, hoe moet die nu veranderd worden?
En waarom verkopen we dat schudgas aan het buitenland? Kunnen we niet van die contracten af? Het zou moeten kunnen, denk ik, want is overmacht niet een gedegen argument? Sorry buitenland, maar er vergaat een hele provincie en we hebben al niet zo’n groot land, dit schokgas moet dicht en jullie krijgen niets meer. Zou dat nou niet kunnen?
Dus opscheppertjes, we moeten even achteruit en dan maar achteraan bungelen. Net als met de wapenverkoop. Stop daarmee. Aan welke griezelregimes verkopen we die wapens? En waarom dan? Geld? O ja, geld natuurlijk. Want wij zijn zo graag rijk en belangrijk. Daarom geven we de grootkapitalisten belastingontheffing, anders lopen ze weg. Dat onze eigen bevolking verkruimelt onder de bezuinigingen dondert niet. Dat zijn maar arme en gehandicapte mensen, die tellen niet mee, die hoeven niet voorop. Die mogen achteraan sukkelen en van het pad raken.
O hemel, weer een verwarde man. Dan vraag ik me ook af: waar zijn die verwarde vrouwen en die verwarde kinderen? Dakloos, daadloos en ellendig?
Ik vraag me af of je op je sterfbed ook voorop wilt liggen en je druk maakt over geld. Ik zie het helemaal voor me. De stervende wuift de familie weg en telt zijn/haar investeringen en de AH-zegels en al het bijeengeschraapte cash geld.
Hebben, en ik had meer willen hebben, is dat het laatste woord? Het moet haast wel als je voorop wilt lopen, maar ik begrijp dat niet.