‘Je bijt je tanden maar op elkaar’, zei mijn moeder als ik iets te piepen had. ‘Flink zijn kind.’ En ik, ik piepte minder. Huilen mocht ook niet op straat. Pas na het sluiten van de keukendeur mocht ik in wenen uitbarsten.
Ik denk dat de huidige ouders eerder zullen zeggen: ‘Hier kind, eet iets.’ Want zoals de wereld in het rijke westen er nu uitziet op de tv, zijn we de hele dag bezig met nuttigen. Als we de tanden op elkaar doen zit er altijd wel iets tussen. Mals vlees, grote taartstukken, lif- en lafjes, altijd maar kauwen.
Behalve eindeloze kookprogramma’s op de reguliere hetero-tv wordt er nu ook al gekookt op Out-tv, de homozender. Ja hoor, gay eten is het laatste nieuws. Wij gays zijn zeer trendgevoelig, tenslotte.
Voor kinderen met problemen, is er taart bakken met, hoe heet ie? Abel? Als we ons maar kunnen volproppen. Gescheiden ouders? Bak een taart.
Er zijn meer redenen om te eten. Luister naar de nieuwsberichten en dan slaan we het sporten even over. Crisis hier, crisis daar, eet nu het nog kan. Stromen vluchtelingen. Prop je nu vol, als jij dan op drift moet heb je een flinke spekvoorraad. En dan de sporters, die moeten wel zeven kilo spaghetti eten om zo’n maffe berg op te fietsen. Nou, wij bewegen toch ook? Dus eten, het kan je laatste hap wel eens zijn. En als je katholiek bent, dan moet je Jezus eten als ontbijt. Nuchter. Zijn lichaam auwel en zijn wijn bloed. Moslims mogen deze maand geen drup met de zon aan, geen hap in het daglicht, maar stouwen zich ‘s nachts zo vol dat ze allemaal aangekomen zijn na de ramadan.
Maar ja, als je dat geloof fanatiek aanhangt ben je constant in gevaar. Amerika luistert de hele wereld af om te horen of er iemand jihaad kwaakt. De eigen mensen dreigen ongelovigen de keel af te snijden, dus eet. Veel zoet, veel schaap, en maar god omroepen.
Bij de Joden is eten troost. Eet kind, eet. Bij alle feesten speciale recepten. We leven nog, dus we eten. Graag en als het kan veel. Want je weet wat er gebeurd is en het kan zomaar weer gebeuren. Zelfs ik, zei de gek, ben terug te vinden op een naziwebsite. Bij bekende Joden dus dat stemt tevreden.
Er is ook wedstrijdkoken. De juryleden nemen een hap van elk gerecht. Ik wil dan weten wat gebeurt er achter de schermen? Stort de rest van het volk zich op de overblijfselen? Wordt er nog uren doorgesmakt of, o horror, wordt al dat kostbare voedsel in het vuil gestort? Want behalve het opeten gooien we ook veel eten weg. Dat komt omdat de hongermensen en de vluchtelingen in akelige oorlogslanden ver weg wonen. Het zou te duur worden omdat voedsel daarheen te brengen. Daar hebben we geen geld voor. En ach ja, die voedselbanken. Dat is voor een ander soort volk. Dat is onze schuld niet. Wij moeten ook, eh, de buikriem losmaken na het zoveelste kookprogramma. Want daar word je dik van hoor, van kijken naar eten. Vooral als het beeldig is opgemaakt met stippen slagroom en jam en sliertjes duivekots. Sorry.
Dus mensen eet en bijt de tanden op elkaar en vergeet niet te slikken.