Je zal toch de moeder van Geert Wilders zijn. Als je dan zijn uitspraken hoort die op hoge toon de koningin berispt, dan denk je, jongen toch, moet dat nu? Maar tot mijn schrik ben ik het deze keer met die engerd eens. Wat dat lintjes knippen betreft, bedoel ik. En dat majesteit zich maar helemaal niet met de politiek zou moeten bemoeien en niet met die Bilderberg-grootindustriëlen moet vergaderen. Dus niet de reden die het geblondeerde schreeuwertje geeft natuurlijk.
Maar ook ik heb een droef appeltje met de hoogste mevrouw te schillen. Want waarom gaat zij toch altijd op vakantie naar van die politiek nare landen? Was die Oostenrijkse Jurgen Wir-haben-es-nicht-gewusst niet rechts genoeg? Moest ze nu naar de vader van haar schoondochter om mensen uit vliegtuigen te gooien? Ja, zonder dat ze dat in de gaten heeft natuurlijk, want het is zo’n lief mens en haar kleinkinderen zijn ook dol op haar. Wat nou Argentina? Zie je haar helpen in de sloppen wijken?
Had Maxima gezegd: Hoor eens, we gaan naar mijn lieve pappie en als je het niet leuk vindt dan ga je maar alleen op die sneeuwberg in Oostenrijk zitten. Hoe gaan die dingen? Gaat het ons wat aan?
Mij stoort het. En waarom? Omdat de koningin een symbool is. Ze bezoekt me in mijn dromen en dan ben ik zeer gevlijd, want Mevrouw Symbool komt me éren met haar aanwezigheid. Maar dan word ik wakker en denk, hè, dat enge wijf met haar neo-nazivrindjes, donder mijn bed uit. Pardon voor de woordkeus. Ik bedoel, majesteit verlaat onmiddellijk mijn sponde. Dat heb ik er op tegen. Een symbool moet onberispelijk netjes blijven.
En wij ook natuurlijk. Geen gevloek en geen gescheld, enne met twee woorden spreken, ja mam, en handen wassen voor het eten en wat nog meer? O ja, kijk eerst links en dan rechts voor het oversteken. Of voor het formeren van een kabinet. Kan die überburger Balkenende niet eens op een lange vakantie naar een eng land? Bijvoorbeeld met onze jongens mee naar Uruzgan om te helpen opbouwen? Wat gij niet wilt dat u geschiet, schiet dan ook een ander niet.
Maar goeie hemel, ik zou toch vakantie houden? Waarom zou ik me nu weer zo opwinden over de koningin? En ik heb niet eens naar die toespraak wíllen luisteren. Naar die witte hetero-opvattingen met een warme aardappel in de keel. Maar ja, het nieuws hè, dat mag ik geen dag missen.
Dus dan hang ik weer met mijn oor aan de radio en heb nog nooit eerder gehoord dat Israël de vrome nederzettingen zegt uit te gaan breiden als er vredesbesprekingen dreigen. Hoe eng! En dat de Palestijnen daar zo op tegen zijn. ‘t Is geen waar zeker, zoals ze het zeggen in M.’s overkants dialect.
Wreken op aarde en in de mensen een onbehagen. Nou vooruit, het jaar is oud en al bijna voorbij. Volgend jaar hebben we als alles goed gaat een nieuw kleinkind, een goed humeur en prachtig weer en een zalige zomer om naar uit te kijken.