Het is de die pluviet, pluviet roept. M. weet het nu zeker. Met haar kijkertje heeft ze de gele stippen gezien. Dus we hebben hier een vogel van de rode lijst met gele stippen. Dat is dus iets wat het toekomstige kabinet zou willen. Een plus vite. Een opschieter en iemand die zichzelf en anderen niet zo heel serieus neemt. Verfrissend zou dat zijn. Alhoewel. De roept de hele lange dag om andere vogeltjes weg te jagen. Hij imiteert iedereen zodat ze denken dat ze er al zijn en dan gaan ze wel weg. Is dat wel politiek correct? Rutte? Wiegel revisited! Alleen de sigaar ontbreekt.
Kortom ik heb mijn buik vol van het voetbal en van de politiek en wanneer komt het vreselijke fietsen en de elfstedentocht? Ik speel ook. Patience met rugpijn.
Schilderijen tevoorschijn gehaald. Nu weet ik dus weer waarom ik die scoot heb en die trapliften. Als ik maar niets doe gaat het goed. Niets aan de hand. Dan denk ik wat een aanstellerij al die hulpmiddelen. Maar zodra ik iets til, nou ja, ik lijk de politiek wel. Piep knars toet. Zegt Cohen iets langs zijn neus weg, dat hij het juist linkser wil, gaat Femke gillen. In plaats dat ze zegt pluviet pluviet, goed idee, goed idee. Een ander mag dus niet zeggen wat zij wil.
Hier buiten wordt weer getimmerd. Niet aan een kabinet, vermoed ik. De LangeJan orgelt. Zo’n lieflijk zomergeluid. Ik vraag me af of het timmeren voor planken voor het hoofd van politici is. Maar waarom zouden ze dat dan in Zeeland doen? Gisteren één glas wijn gedronken, vandaag een kater en rare hersenspinsels.
Zegt M.: Nee, geen gele stippen, de is geel met bruíne stippen. O, nou ja, maar die rode lijst had ik dus goed.
Ik wou dat ik een kater wás in plaats van een kater heb. Hebben en zijn en het verschil daartussen, is dat ook politiek?
Redelijkheid, is dat er ooit geweest? Je kan toch gaan zitten met elkaar en zeggen: we gaan samen spelen maar hoe pakken we dat aan? Hier een glas wijn, dat wil jij, en ik thee, nou dan doen we toch melk. Dan hebben we allebei niet wat we willen. Of misschien is er een computerprogramma te maken dat kan zorgen voor fatsoenlijk bestuur? Evenwichtige bezuinigingen, bonussen terugvorderen, armen ontzien. Benen ook natuurlijk (god wat flauw).
Als ze al die bezuinigingen echt invoeren in de gezondheidszorg moet ik straks met mijn zelfgeknutselde bedelstaf om pillen smeken. Veel wordt er uitgegooid want bestuurders hebben zelf nooit wat. En hoe zit het dan met hun oude vadertjes en moedertjes? Hebben ze die tijdig weggeknikkerd?
Laat nu de Partij van de Dieren maar regeren. Geloven hoeft niet meer. Geen bidvogels. Papegaaien in een kleine fractie. Slangen achter glas. Vossen in het veld en Spotvogels met rode stippen de grootste fractie.