Onderhoud
Ouderdom komt met groot onderhoud. Kwalen waar je jaren voor gespaard hebt vergen dat. Soms bij het krieken van de nieuwe dag moet er een nieuw potje pilletjes geopend. Een kleine maar belangrijke pil, want beschermt tegen alle andere tabletten die je moet slikken. Dan begint de dag met een worsteling met zo’n klein vals potje met het huidige ouderenbestendige plastic. Een kwartier onbeschaafd vloeken is dan het gevolg. Waarom niet, niemand die het hoort.
Als je het ding dan open hebt, je hoofd rood, je bloeddruk maximum, probeer je dat piepkleine pilletje niet uit je trillende handen te laten vallen. Want die krengen zijn zo bewegelijk hè, die willen graag op de grond springen. Als dat gebeurt zijn er twee opties. Je gaat op de grond onder je bed liggen en blijft daar, of je denkt, wat kan mij die vermaledijde zorgverzekering schelen, de stofzuiger lust um.
Nu kan je de dag beginnen zonder vreselijke maagpijnen, want daar is dat lieve snoepje tegen. Eerst dacht ik nog, na de levenslange instructie gelezen te hebben, dat ik dan een heel uur moest wachten met het ontbijt. Onzin, zei de huisarts, zij slikt ze ook. Niets van aantrekken. O, dat scheelt.
Dan zijn er de oogdruppels die tegen geheimzinnige hoofdpijn werken. Je denkt hup, druppeltje ernaast, druppeltje erin, maar zo eenvoudig is het niet. Want daarna moet je twee volle minuten met je vingers de traanbuisjes dichthouden omdat ze anders meteen in je neus lopen, die druppels, Dus daar zit je dan met twee vingers in de ooghoeken.
Zullen we het hoognodige handen- en voetensmeren tegen de suiker voor of na het ontbijt doen? Later, beslis je, want met dat spul aan mijn handen lust ik mijn fruit en beschuit niet meer.
Met mijn pillenvoorraad voor een dag in een zak, sigaretten in de andere, op het liftje naar beneden, want zo heel wakker, ondanks alles, ben ik nog niet. Ja, dat roken hè, slecht, maar de hartspecialist zei, niet roken is voor jou nog slechter, dan gaat je stresslevel te veel omhoog. Ach, die bloeddruk.
We hebben het badderen nog niet besproken en de na-smeersels voor de arme oude huid. Maar jullie willen vast niet weten van de hele serie mooie gekleurde pillen. Noch over de inhalers en de neusdruppels. Genoeg hè, voor nu.
Vroeger sprong ik over hekjes. Lachend. Traplopen doe ik wel later. Piepend. Bewegen moet. Ja. Daar krijg ik ook fysiotherapie voor. Zucht. Op machines zitten en dan dertig kilo wegduwen met de benen, of iets met die benen optillen of tegenhouden. Ook allemaal in het kader van het groot onderhoud. Maar met de leukste fysiotherapeut van de wereld. Het kan verkeren.