Een koe die denkt dat zij een paard is en daarom wint zij de race. Hiermee bewijs ik vermoedelijk dat mijn droomleven waarlijk verheffend is. Of futiel? Wat ik me daarna herinner is dat de droom steeds meer in haar eigen verhaal verstrikt raakt.
Droomadvies. Als je niet weet wat een droom betekent stel dan vragen.
Ga ik de race tegen de klok verliezen?
Ben ik een koe?
Is mijn diepste wens een paard te zijn?
Nou, huppelen in de wei is wel aantrekkelijk, willen winnen ook. Maar hoewel ik heel veel van koeien houd en ik eigenlijk ook wel gras zou willen eten, nee, ik wil geen koe zijn.
Maar die race tegen de klok? Ja, duidelijk, dat is deze column. Haal ik het voor vrijdag om het ding klaar te schrijven? Ik zit donderdagochtend met een zwaar hoofd aan de computer. En hik tegen die wazige droom.
Ik in gesprek met mij.
Waarom doe ik dit?
Eergevoel. Ik zal en wil elke vrijdag een column schrijven.
Hoewel ik er niet voor betaald wordt.
Ook als ik moe ben?
Ik ben toch eigenlijk met pensioen?
Maar ik heb een leuk gedicht van een koe. Willen jullie dat lezen?
Ode aan Klaartje 7
Zij heet Klara
en dan een nummer
eenentwintig, achtenzestig
weet ik veel
en haar veel te grote oorbel
staat afschuwlijk en is geel
Klara met de mooie ogen
met een schonkig lijf geboren
danste in haar jonge jaren
heeft met horens ook
haar nukkigheid
verloren – in haar ogen
is de hele wereld hooi en gras
zwart en witbont- glorie
met gebogen staart
doet zij kletterend
onbeschaamd en lekker
in haar wijde weiland
haar ferme koeienplas