Knuffels
We hebben zestig miljoen knuffels nodig. Om naar Afrika te sturen. Want daar verhongeren de mensen. El Niño verdroogt een continent. Niet dat die knuffels helpen, maar het staat zo aardig op hun grafjes en dan weten ze dat wij in het rijke westen aan ze denken. Zestig miljoen mensen die doodhongeren. Veel hoor. Ongeveer alle mensen in heel Italië. Daar word ik nou boos en droevig over.
Hebben we eigenlijk nog gezond verstand? Of is dat met de komst van de wereldwijde hebzucht een verdord plantje geworden? Ik schreef ooit een column over pijpleidingen die overtollig water van veel landen naar droge gebieden zouden sturen. Een goed plan, al zeg ik het zelf.
Wat hebben ze wel in Afrika? Zand en zon, denk ik zomaar. Misschien kunnen ze daar zon oogsten en die energie aan ons verkopen, ’t is maar een idee. Dan sturen wij ons overtollig water en eventueel eten, want daar gooien we zoveel van weg. Doorgedraaide tomaten zijn daar vast een feestje.
Ho ho, zegt u nu, we hebben hier de voedselbanken. Ja, dat is ook heel vervelend. En de vluchtelingen. Ook erg. Zijn er nog mensen met idealen? Mensen die oplossingen kunnen bedenken? Waar zijn we eigenlijk goed in? Behalve in vergaderen, veel geld verdienen, bezuinigen op mensen met lage lonen en de kunsten afserveren. We kunnen natuurlijk die verhongerende Afrikanen als voorbeeld gebruiken voor alle mensen die zo fijn gekort worden in de thuiszorg. Pas op hoor, of we sturen je naar Afrika. Maar je krijgt een knuffel op je graf.
Bitter? Wie, ik?
Wordt het geen tijd dat stevige moeders in de regeringen van alle landen de teugels in handen nemen? Nee Marcje, tik op de vingers, jij Assad, smoel houden, jij Rus, achteruit, jij Turk, laat die Koerden met rust, verdomme jongen, doe wat ik zeg. Liefst zo’n mensch met een ouderwets schort om. En de afwas moet gedaan. En de straat opgeruimd, en de Marokkaantjes moeten ook hun grote smoel houden. Daar word ik vrolijk van. Wanneer gaan we dat eens doen? Vergaderen, ben je nou helemaal? Daar hebben we geen tijd voor. Dingen moeten aangepakt. In Pakistan. In Indonesië. Seksisme? Verkrachting? Vernedering van vrouwen, pak op je blote kont kan je krijgen. In het openbaar. Met een natte lap en dan wassen we je meteen de oren.
Hier knap ik van op. Wie zoet is krijgt lekkers, wie stout is de roe. En die ene rechter die vond dat die dj het niet kon helpen dat hij een dame verkrachtte, die gaan we eens helemaal de maat nemen. Slaat u uw vrouw soms?
Alles in een lekker sopje. De was moet gedaan. En al die omhooggevallen mannen mogen dat fijn doen. En vergeet niet om wc’s aan te leggen in landen waar ze die niet hebben. Voortaan zorgen we goed voor mensen en voor de natuur en voor dieren.
En op hun verjaardag krijgen ze ook een knuffel.