Hiepertaal
Soms vraag ik me af waarom ik wel naar de nieuwsberichten luister, maar een minuut later er niets van onthouden heb. Eerst dacht ik dat het mijn leeftijd was. Maar nee, hoor. Ze praten snel en onzorgvuldig op een rebbeltoon maar dat haal ik nog net.
Nu was er een ‘item’ over huiselijk geweld op het Nederlandse nieuws: De klusjesmannen moeten met vraagtekens aan de bel hangen. Dan vraag ik me in gemoede af wat een nieuwe Nederlander daarvan moet maken.
Ik ben toch tamelijk talig maar deze zin heeft me moeite gekost.
Het ging erover dat klusjesmannen getraind moeten worden, om bijvoorbeeld aan de staat van de badkamerdeur huiselijk geweld te kunnen detecteren. Want dat is de enige deur die op slot kan. Daar kunnen vrouwen dus naar toe vluchten als meneer dreun-en-mep-negingen heeft. En de wc dan?
Blauwe ogen tellen waarschijnlijk ook mee. Hoe zal zo’n training gaan? Willen die klusjesmannen dat wel? Wat als zo iemand ook een vrouwenverbouwer is?
En waar gaat die bel hangen? En wie doet dan de deur open, of neemt de telefoon op? Hè, wie doet dat?
Let wel op, als die vrouwenslagers dat horen plakken ze overal grote posters overheen. Hun vrouwen gebruiken al dikke lagen make-upplamuur.
Kunnen de buren ook met hun vraagtekens aan bellen hangen? Of de juffen en meesters op scholen die droeve kindjes in de klas hebben. Welk nummer dan?
Het zal wel niet nul nul zijn want die nummers horen meer bij de voetbalberichten die overal in radioprogramma’s opduiken, maar dan met gejuich op de achtergrond of geschreeuw. Ook droef natuurlijk, en heel belangrijk.
Nu moeten de postbodes tegenwoordig, als ik het goed begrepen heb, zwerfvuil opruimen, de stoep wieden, maar niets met vraagtekens, geloof ik.