Drie
Bent u ook een drieletterwoord? Of heeft u er één. K.v.K is dat nou kamer van koehandel? En wat zou k.m.v zijn? De laatste hadden wij even, kat met vlo.
Bij het ouder worden is het niet alleen maar dat iedereen zo snel praat of zelfs mompelt, maar ook al die onbegrijpelijke afkortingen. Je zal hier toch nieuw zijn, denk ik dan. Je leert om de klemtóón op de eerste lettergreep te leggen, of op de laatste wanneer dat niet moet, want dat is mode, of is jullie dat nog niet opgevallen.
Nog erger is het wanneer je een vierletterwoord hebt. Ptss, bijvoorbeeld. Dan kun je het helemaal schudden. In het beste geval wordt je een zwerfjongere of een misplaatst persoon. Of je zit opgescheept met een hoge ridderorde.
En die leuke werkwoorden die tegenwoordig zo eigenaardig vervoegd worden. Ik besefte me… Heel wederkerend allemaal. En het kalf moet nodig weer in de put verdempen. Want vaklui zijn verdampt. Verdomd als het niet waar is. Eerst het middelbaar onderwijs uitkleden en hup iedereen naar de havo en dan ontdekken ze dat er geen elektrische mannen en ook geen loodgieters meer bestaan. Goh. Ook een drieletterwoord, bij de weg.
Onze ouders, als ze teminste hoogopgeleid waren besprenkelden hun Nederlands met een tuts (huidige uitspraak) Frans, Duits en Engels. Dat was toen chic. Ja ja, c’est le ton qui fait la musique. In het hedendaags: its the music, stupid.
In mijn verouderd brein, als ik al luister, probeer ik eerst de drieletterwoorden te ontwarren en stap dan zes zinnen later weer in het geratel en kan er geen chocola meer van maken. Ik word dus steeds dommer. Hebbu dat nou ook?
En die telefoontjes leveren geen ondertitels, hoe vaak je er ook op kijkt. Google het dan, zeggen ze. Zou dat helpen? I wonder. Pardon, dat vraag ik me af, bedoel ik.
Ach ja, ik heb nog steeds een ‘tuts van de floe’, want dat is toch helemaal in? Niet dan? Of tellen die niet mee, die vierletterwoorden? Griep is ouderwets en zelfs vijf letters, toch?