Soms krijg ik een verzoeknummer. En omdat ik het heerlijk vind om post te krijgen en ik me heel gevierd voel met een verzoek – ze willen wat van me – ga ik het proberen. Daan is een van de ‘brusjes’ zoals Rozette ons noemde. We kennen elkaar en zijn broer en zus geworden sinds de onderduikconferentie in 1992.
Hier het verzoek:
Zou je ook een column willen maken over die familie in het dwaze noordfriese gehucht Minnertsga waar ze hun eigen broer vier jaar lang dood op de vliering hebben laten liggen en als de verwarmingsmonteur niet toevallig daar had moeten wezen was het zomaar vijf of meer geworden. Book of records…of is dit meer iets voor een toneelstukje?
Liefs
Daan.
Dat bericht over die dode broer vind ik te kort. Het is voetbal en geleuter alom. Waarom vertellen ze niet meer over die dode man op zolder. Stonk het niet? Ik ben een gretig afnemer van de CSI-programma’s. Daar krioelt het van de beestjes die de lijken demonteren. Is dat in Minnertsga niet gebeurd? Gilden de buren geen moord en brand? En waarom niet? Dat de overblijvers zijn opgepakt is ook al zo’n raar bericht. Zijn ze gek? Zijn ze dom? Zijn ze misdadig? Behoeven ze ook hulp?
DMaar al met al constateer ik een algehele onverschilligheid ten opzichte van deze dode. Zijn we nu eindelijk zo afgestompt dat het ons allemaal geen bal meer kan schelen. Als de Fifa de wereld maar bestuurt. Doelpunten dat is wat ons bezighoudt kennelijk.
DEen tv-flits herinner ik me, waar ze aan een buurtbewoner vragen hoe die mensen waren. Zegt die man zonder enige emotie dat ze zich met niemand bemoeiden. Zegt die journalist niet: Heeft u er maatschappelijk werk op afgestuuurd? En zo nee, waarom niet. Wij zijn toch een bemoeialland? Of kijkt u nooit naar Hart van Nederland en RTL-vier waarin elke kreukel van Bekende Nederlanders en hun relaties behandeld worden en elk net verwekt kind de vloer krijgt. Maar deze stinkende dode was te ver van ons epicentrum (of episch centrum soms?) en niet griezelig genoeg? En waar zijn nu al die vliegen naartoe?
DDie fles sap die ze nog voor die gesloten deur gezet hebben en die daarna leeg was vind ik een treffend detail. Maar dat was al jaren geleden. En wat zeiden beneden over de broer. “Wat is ie stil, hè?’ Of: ‘Zie jij ‘m wel es boodschappen doen?’ Of: ‘Heeft ie een voorraad koekies boven?’
DWat het toneelstuk betreft, daar zouden heerlijke teksten voor geschreven kunnen worden. Maar dan moet het wel een lange lange voorstelling worden met heel veel verveel. En hele domme vragen waar nooit antwoorden op komen. ‘Stil, hè?’ Stil, op duizend manieren. Vier jaar lang. Gingen ze ooit met hun oor aan de deur luisteren? Hoorden ze het gezoem. Of dachten ze: Hij maakt een vuvuzela, althans de voorloper, een zoemding zonder naam. Of hadden die stakkers al helemaal geen gedachten, geloofden ze in god en de duivel.
DZaten ze daar in die huiskamer en zeiden ze hooguit ‘jaja’of ‘t is wat’. En knikten ze dan met hun botte koppen?
DIk zou wel een opdracht willen voor zo’n toneelstuk. En daarin dan de radioprogramma’s op de achtergrond die zich druk maken over de politiek, het voetbal, en het weer. Dag Daan, ik heb het geprobeerd, hoop dat je tevreden bent, dikke kus van je zus.
De margarineclub
Het is de margarineclub
die de wereld regelt
Fifa heten ze of politiek
met kranten waarin de waarheid
wordt gehekeld
waar boe boe met koeienletters
onzingeheimen worden ontveld
een sprookjesbos waarin het grote geld
en een herrieduivel worden aanbeden,
oude goden en loze geboden zijn vergeten
wie gelooft nog
in een oorlog om de olie, en doden
krijgen op de vlag een ereteken
geen mariniers maar magarinestrijders
uitgeroeide kabeljauwen
met een hoekse slag