Het na-Pasen gevoel De zon schijnt. Na Pasen. En wij willen op een terras. Maar de scootmobiel is nog niet uit het ei. Ons tuintje is nog schaduw, trouwens daar komt niemand langs. En ik wil kijken. Zoals met de […]
Het na-Pasen gevoel De zon schijnt. Na Pasen. En wij willen op een terras. Maar de scootmobiel is nog niet uit het ei. Ons tuintje is nog schaduw, trouwens daar komt niemand langs. En ik wil kijken. Zoals met de […]
Hij loopt. Net. Hij kijkt, intens. Hij eet. Neemt een hap. Soms haalt hij het hapje er weer uit, bekijkt het even, voelt eraan en stopt het dan weer in zijn mondje. Hij lacht. Schattig. Vriendelijk. Geamuseerd. Hij trekt bekken. […]
Volgens M. is Roefje een Sal Meier-kat. En dat was de eerste zin van een beeldschone column die nu in de digitale hemel c.q. hel is verdwenen. En net als overleden geliefde mensen worden ook columns mooier bij het verdwijnen. […]
Iedereen in het dorp in Noord-Holland waar mamma en ik ongedoken waren heette Tromp. Oma ook. Of Butter. Butter was de meneer waar ze later, na de dood van opa, mee samenwoonde. Alles in het nette hoor. Oma was de […]
‘Nadrukkelijk bespoedigen’, zegt een zelfingenomen stem. Rara wie is dat? Balkenende natuurlijk. Gewone mensen kunnen zeggen opschieten of haast maken. Maar die man die alle klinkers inslikt houdt van lange taalkundige gedrochten. God heeft de mens naar haar evenbeeld geschapen […]
Bij mijn e-mail een echte uitnodiging om iets digitaals te schenken aan iets joods. Met de naam van een vriendin die mij kennelijk aanbevolen heeft. Maar in een dusdanig erbarmelijk Nederlands dat al mijn haar recht overeind gaat staan. Er […]
Vannacht droomde ik dat mijn dochter drie benen had. Om alles bij te benen, schat ik. Maar nu heb ik er zelf een hele serie nodig. Ik wil nu drie, wat heet drie, ik wil een heleboel verhalen tegelijkertijd vertellen. […]
Bij het lezen van het katern van de NRC overviel me het hebberige kindergevoel weer. Boeken, hè ja, hebben. Allemaal hebben. Maar ook zwaarder van toon en verstandiger denk ik, ja maar als je nu eens een tijdje alleen léést […]
Ik heb er weer een. Dit keer is het een temperamentvolle. Een Pil. In ieder geval eentje met pretenties. Die zegt: met dit voedsel wil ik niet aan tafel. Met een ander niet gezien worden. Of je kan ‘m een […]
De laatste tijd betrap ik me erop dat ik overal direct een oordeel over heb. En ik produceer kritische ondertiteling bij krant en tv. Bij de reclame om geld op te halen voor de ziekte ms. Een stem vertelt dat […]