Columns

Dit is een goede tijd om kluitjes te verkopen. Want wie zoekt er nu niet in het riet. Bomen zijn uit, die geven maar schaduw. We zoeken het dicht bij de grond. En laten we wel wezen, kluitjes kun je […]

Wensbloemen, noemt Abeltje de paardenbloemen. Want je kan de pluizebollen uiblazen en dan mag je een wens doen. Ik wens iets minder in ons tuintje, want er zijn er wel erg veel. Abel is vier en heeft zijn eigen computer. […]

Weet iemand eigenlijk wat dat is, ? Soms heeft de NRC er een speciaal katern over. En dan zit sport erbij in. Soms heeft het sportkatern als staart. Kennelijk gaat het allemaal over groot geld. En die crisis, hoe kwam […]

Leuk hè voor ons soort mensen dat we nu mogen trouwen van Obama. Omdat we ook net mensen zijn. Trouwers van hetzelfde geslacht. Bij het woord geslacht denk ik niet aan reproductieve onderdelen in de warmste regionen van ons lijf, […]

Omdat ik het eens ben met pensioenleeftijdverhoging, hier kom ik nog op terug, daarom vind ik dat ik ook moet doorgaan met het schrijven van mijn column. Zin of geen zin. Zin of onzin. Roept mijn zoon: ‘Mam, je bent […]

Behalve zijn onze huidige politici ook blind voor het armere deel van het volk. Maar daar wilde ik het niet over hebben. Wij zijn ook soms voor wat je niet kunt zien. Abeltje bijvoorbeeld met zijn vele oorontstekingen. Zijn ongehoorzaamheid. […]

Op een nevelige morgen zegt Abel, vier, tegen zijn moeder: ‘Kijk mamma, de zon mist.’ Leuk natuurlijk als het door een kind gezegd wordt. Minder leuk als een volwassene de mist in gaat. Zo’n minister zonder historisch besef die de […]

Ik droom er van. Geld. Vreselijke schulden heb ik in mijn dromen. Ik moet naar mijn ouders om het uit te leggen. Dat ik zoveel geleend heb en dat ik niet terug naar huis kan… Fantoom. Zou ik ’s nachts […]

Voetballen. Maxje noemt het en dat is het ook. Ze schoppen de bal en elkaar en verdienen daar miljoenen mee. Eigenaardig. Mijn M. werkt ook heel hard en omdat ze even geen te vertalen boek heeft, zit ze de kniediep […]

Opeens begrijp ik het. Dat van vrouwen en . Dat was alles wat we ooit hadden. Een tas. Geen grond, geen huis, geen rechten, maar ze lieten ons de tas. Je kon weggestuurd worden, berooid achtergelaten, maar die waardeloze tas […]