Columns

Ik hoef niet meer met een lokvis op het dak te zitten. Ook niet net alsof. Dit heeft allemaal te maken met M’s hobby. Kijken naar ijsvogeltjes op het Natuurkanaal. Zij en een wisselend groepje andere vogelliefhebbers hebben onafgebroken zitten […]

Ze hangen verwijtend in mijn kast. De zomerkleren. Sommigen mopperen dat ze zowiezo niet gedragen zijn. En dat is waar. De lente was veel te koud en toen het opeens zomer werd, waren nu juist die tussenkleertjes niet geschikt. Zoals […]

Ik heb het. Tunnelvisie. Althans wat de kleinkinderen betreft. Zou dat door het grootouderschap komen? Door de leeftijd? Of is het een normaal omaverschijnsel? Abeltjes eerste voetbalwedstrijd. Wij waren erbij. Allemaal vijfjarige aardappeltjes in echt voetbaltenue. Maar voor mij was […]

Ik kan me eindeloos bezighouden om de onvoorstelbare van onze kleinkinderen te verzinnen. Twintig jaar geleden zou ons heden onvoorspelbaar geweest zijn. Zullen ze iets anders verzinnen voor lichaamsversiering? Een soort digitale tattoos? Je loopt in een 3D-versierwolk die je […]

Het raam op mijn werkkamer staat open. Eind augustus en nog zeer zonnig. Vijf zon-uren heeft mijn roze netje nodig om op te laden. Daarna kan het als een roze verpakking van het maanlicht dienen. Mits het donker is. Dus […]

Wat is het toch jammer dat wij tegenwoordig geen vapeurs hebben. Ik durf het woord niet op het wilde wijde web te zoeken omdat ze me dan met hun vapeurs overstromen. Begin vorige eeuw, of nog vroeger, rond achttientachtig, schat […]

Ja, ik kan het. Orde scheppen. Opruimen. Ja, je kan het, zoals je dat juichend roept naar kinderen. Nou ja, even temperen, ik heb uitgevonden hoe ik de mail op mijn I-pad kan sorteren, weggooien en in verschillende bakjes, laatjes, […]

Ja, ik kan het. Orde scheppen. Opruimen. Ja, je kan het, zoals je dat juichend roept naar kinderen. Nou ja, even temperen, ik heb uitgevonden hoe ik de mail op mijn I-pad kan sorteren, weggooien en in verschillende bakjes, laatjes, […]

‘Je bijt je tanden maar op elkaar’, zei mijn moeder als ik iets te piepen had. ‘Flink zijn kind.’ En ik, ik piepte minder. Huilen mocht ook niet op straat. Pas na het sluiten van de keukendeur mocht ik in […]

Boaz heeft het. Logica. Vooral de zijne. Hij is verontwaardigd als de i en de j samen ij spellen. Dat zou toch ieej moeten zijn. Typisch Boaz. Of als hij mij belt. Vanuit hun kleine kelder. Dan wordt hij niet […]