Behalve zijn onze huidige politici ook blind voor het armere deel van het volk. Maar daar wilde ik het niet over hebben. Wij zijn ook soms voor wat je niet kunt zien. Abeltje bijvoorbeeld met zijn vele oorontstekingen. Zijn ongehoorzaamheid. Zijn stoute driftbuien. Blijkt de schat voor de helft te zijn. Moet hij weer naar het ziekenhuis voor buisjes. Dus zijn moeder vertelt het hem. Zegt Abel: ‘Daar heb ik een boek over.’
Hij haalt monter ‘Nijntje in het ziekenhuis’ tevoorschijn. En als mijn dochter gaat voorlezen past ze het verhaal aan van keelpijn naar oorpijn. ‘Nee’, zegt Abel, ‘je moet voorlezen wat er staat. Nijntje heeft kéélpijn.’ Half is dus niet dom. Ook niet autistisch, wat een bezorgde oppas van de ‘naschoolse’ dacht. Hij trekt zich terug in de zandbak, zit lekker in zijn eigen wereldje en laat zich niet afleiden van het onverstaanbare gejoel om zich heen. Bij halfdove kindjes weet je niet wat ze wel en wat ze niet horen.
Dat hij zich belabberd voelt komt tot uiting in zijn nachtbraken en driftbuien. Ja, dank je de koekoek, of is dat koekkoek nieuwe spelling?
Het lijkt op onze woedende reacties op het regeringsbeleid. We bezuinigen op de zwakken en zieken en slechtopgeleiden. Buurthuizen wegbezuinigd. Gevolg? Woedende hangjongens met niets om handen. Vereenzaming bij de ouderen. Ziekenverzorgenden moeten in anderhalve minuut iemand een steunkous zien aan te krijgen. Moet je eens proberen. Haha. Dat is lachen voor een sadist.
Idem zoveel tijd om iemand naar de wc te krijgen. Zelf halen we dat wel. Effe rennen, effe pissen, effe verder. Maar een bijna demente zieke? Mens, je mag blij zijn als je die de goede kant op krijgt en laat zitten en laat plassen in een kwartier. Nou ja, je kan hem of haar vlot door de wringer halen natuurlijk, maar dat geeft zo’n rotzooi.
Vraag het aan Max van wie iets is. Zegt hij: ‘Dat is van hij.’ Maar Max is pas drie. Hij mag nog groeifouten maken in zijn taalontwikkeling. Maar in zo’n buitengewoon onsmakelijke serie als ‘Barbie gaat trouwen’ zie je de taalgrens van een hele massa zwakbegaafden als amusement. Beschamend vermaak, maar passend bij het peil van onze verloren gaande beschaving. Ween mensen, we gaan ten onder.
Maar Maxje is creatief in taal. ‘Mama, waar is de auto met wormwielen?’
Hij bedoelt zijn autootje met rupsbanden. Mooi vind ik dat.
Max heeft tegenwoordig ook het woordje ‘wat’ als automatisch antwoord. Wat? En kijkt je dan bijpassend dom aan. Wat? Een spelletje dat kinderen graag spelen, want meestal zeggen de volwassenen de zin nog een keer. Hij is niet . Wat?
Max en Abel als politici. Niet luisteren en niet opletten. Zij zijn er nu geschikt voor. En maar lachen die Rutte, en maar pesten die Geert. Wat?