Dependance
In ons zakdoektuintje hebben we het kleine cafeetje Petit ZenC geopend. De terrasstoeltjes hadden we al.
Omdat het hardhouten tafeltje in de hoek door haar hoefjes gegaan was, en we bang waren dat alle bloempotten te pletter zouden vallen, moesten we het ronde witte tafeltje, waar we altijd aan zaten, inzetten om de bijeengesprokkelde bloemenpracht veilig te stellen. Inclusief het oude aardbeienkleedje om de slakken tegen te werken. Toen die operatie uitgevoerd was, zaten we met een wrak campingtafeltje, waar we ongelukkig van werden. Dus ik bedacht dat ik net zo’n tafel wilde als bij mijn favoriete cafeetje. Maar waar koop je dat?
Omdat ik dat nou zo nodig wilde en ook nog voor mijn verjaardag, gingen we op zoek. Niets in de eerste twee aangewezen zaken.
M. ging, galant als ze is, verder op zoek. Niets, nergens. Ach wat sneu nou toch.
M. met onze liefste vriendin Elaine, uit Engeland, die gekomen was als cadeautje voor mijn verjaardag, gingen verder zoeken terwijl ik sliep.
Toen ik net wakker was hoorde ik zacht gegiechel bij de tuindeur en gefluister, gezucht en gekreun, en daar waren de dames met de door mij zo fel begeerde tafel. Wow! Ongelofelijk. Maar waar kwam die vandaan dan?
Omdat M. bij Zenc haar dramatisch vruchteloze zoektocht vertelde zei de baas: Wij hebben er nog een in de garage. Die mag je hebben. Ongelofelijk. Bedankt lieve mensen.
De tafel vertelt: Ik stond daar met een ongelukkig been en een reservebeen in het donker en werd bevrijd door twee vreemde mevrouwen. En toen mocht ik in het mij gegeven tweede leven in een piepklein tuintje het hoogtepunt van de dag worden. Jullie begrijpen dat ik van plan ben nog lang en gelukkig te leven, hoewel ik eigenlijk houd van grotere gezelschappen. De eerste dagen was er lekker veel visite, dus ik was bepaald in mijn schik. Maar nu blijkt het even een beetje bewolkt te zijn en zijn mijn gastvrouwen niet genegen om in de wind te gaan zitten. Hm. Maar ik heb veel geduld, geoefend als ik ben in de garage, en het weer en de visite zullen wel weer komen. Daar ben ik zeker van. Ik ben een trotse vertegenwoordiger van mijn vorige werkgever en om dit nu Petit ZenC te noemen hier vind ik een hele eer. Waarvan akte.